RainForest Kunst Festival
Door: Merel
Blijf op de hoogte en volg Nadia, Sophie, Roxanna en Merel
28 Oktober 2009 | Suriname, Paramaribo
Zoals sommigen van jullie waarschijnlijk al wisten (en voor degenen die het nog niet wisten, bij deze :D) zijn wij de afgelopen week heel druk bezig geweest met het RainForest Kunst Festival. Het festival, georganiseerd door stichting Artlab.sr vond plaats van donderdag 22 tot en met zondag 25 oktober, op het terrein van het Cultureel Centrum Suriname. De aanloop naar het festival was heel druk met enveloppen schrijven, telefoontjes plegen en uiteraard een choreografie maken, kostuums passen en flyers uitdelen. Dinsdagavond begon het zware werk. Na de hele dag gewerkt te hebben aan ons eigen stuk hadden we 's avonds een training gepland met een deel van de Mystikals en een Braziliaanse dansgroep. De groepen zouden allebei komen met een choreografie, waarna wij er een leuk, flitsend en swingend geheel van moesten maken. Nadat we achterover leunend genoten hadden van de kunsten van de dansers werd er gebrainstormd, overlegd en gediscussieerd (en dat in 3 talen, probeer dat maar eens te volgen :S) Uiteindelijk hebben we een concept bedacht en zijn we dit uit gaan werken. De groepen hadden in het begin nog een tolk nodig, tegen het eind van de training zag je dat je met lichaamstaal en elkaar nadoen net zoveel, zo niet meer, bereikt. Woensdag hebben we weer met ze gewerkt, er stond een goed stuk en ze waren er klaar voor! Ons eigen stuk was inmiddels ook af, we hadden zelf kippevel een tranen in de oogjes bij de training, de kostuums waren bijna droog en de muziek was gemixt... Kom maar op met dat festival! Donderdagochtend kwamen we het festival terrein op, in de verwachting een hele stapel scholieren in blauwe uniforms tegen het lijf te lopen die van ons (en Bru-NO, een colombiaanse curacaoenaar) een dansworkshop gingen krijgen. De blauwe waas die we verwachtten viel een beetje tegen. Het plukje scholieren dat wel aanwezig was werd verteld dat de workshop helaas niet door kon gaan omdat er geen stroom en geen trommel was. We zijn in de schaduw gaan zitten, ons afvragend wat de precies de bedoeling van de dag was. Bru-NO zou, zichzelf begeleidend op de trommel, de dansworkshop verzorgen. Wij hoefden alleen maar mee te doen en de leerlingen te "enthusiasmeren". Na een uur of twee was Bru-NO verdwenen (nee, zo heet hij niet echt) en stond de volgende lading scholieren te springen om een dansworkshop. Onvoorbereid als we waren, raakten we in lichte paniek. Gelukkig was daar onze redster in nood, Be-yo, ook wel bekend als Marjory van Oranje. Marjory sprong op een wankel podiumpje, greep de microfoon en gooide haar Ipod aan een soundsystem. Daar stonden we dan, swingend en dansend met een aantal onwillige scholieren, hoewel er uiteraard ook een heel aantal waren die vrolijk meehuppelden en lieten zien wat voor "moves" ze in huis hebben (en geloof me, die moves zijn best indrukwekkend!) Donderdagavond hadden we de premiere van ons stuk. Spanneeend! De zenuwen gierden door onze lijven, we stonden te trillen op onze benen. We waren allemaal heel tevreden met het stuk dat we gemaakt hadden en hoopten dat we mensen aan het huilen konden krijgen :D Vol goede moed begonnen we aan het stuk. De muziek ging aan, dat was nog niet de bedoeling. Op het moment dat de muziek wel aan moest, gebeurde er niets. We zijn tot de helft van het stuk doorgegaan, ondertussen net niet hardop denkend hoe we dit in GODSNAAM gingen oplossen. Gelukkig zei Sophie op een gegeven moment: "STOP! De muziek had ALLANG aangemoeten!" Nadia, Rox en ik stormden het podium af, Sophie de zaal in naar achter. De geluidsmeneer waar we 's middags mee geoefend hadden was in geen velden of wegen te bekennen. De geluidsmeneer die er wel was was het "even vergeten". Gelukkig ging het publiek, onder leiding van Bru-NO, helemaal uit zijn dak. "We want more! Bring them back! Ze zijn nog niet klaar!" De mevrouw die de stukken aan elkaar praatte snapte er niets van. Waren ze nou wel of niet klaar? "Volgens mij... willen ze het nog een keer zien?" Sophie antwoorde dat wij het stuk graag opnieuw wilden beginnen en het deze keer af zouden maken zoals bedoeld. Backstage stonden wij te shaken, te koken en te schelden. Gelukkig konden we deze woede omzetten en gebruiken in ons stuk, waardoor (volgens de fans) de boodschap heel hard aankwam. Jammer genoeg geen huilend publiek, maar wel een dat nadenkend de zaal verliet. Moe maar tevreden konden we de rest van het festival ontdekken. Kraampjes met eten, kettingen en armbanden gemaakt van stenen en pitten, kunstwerken en een klein wild zwijntje dat als een eendje achter zijn eigenaar aan liep. De boys van de Mystikals gaven en passant nog een spectaculaire show weg, de avond kon niet meer stuk.
Vrijdagochtend begon het feest weer van voor af aan. Gelukkig was Bru-NO, en de trommel, nu wel aanwezig. Een klein detail, er waren ook dubbel zoveel leerlingen. Bru-NO verdween met een stuk of 100 leerlingen in de danszaal, de rest paste er niet in. De paniekaanval van de vorige dag waaide eventjes voorbij. In comes redder in nood NR. 2: Wayne, ook wel bekend als onze geadopteerde grote broer (niet te verwarren met onze geadopteerde kleine broer, die lenige met 7 blokjes). Wayne heeft, in samenwerking met Ori, een bekende Surinaamse rapper, een nummer opgenomen voor het Festival. Wayne kan zingen?! Jazeker, Wayne kan goed zingen. Wayne zag een zee van blauwe leerlingen en dacht: DIT WORDT LEUK! Geef Wayne een microfoon en het is een feest. De leerlingen werden uitgedaagd op het podium te laten zien wat ze konden. Eerst-nog-wat-terughoudend-maar-uiteindelijk-compleet-uit-hun-dak-gaande leerlingen dansten tussen ons en de braziliaanse dansers in, gingen battles aan en maakten ons zwaar in. Dikke pret! Vrijdagavond stond ons stuk nogmaals op het programma, nu met goede muziek. We hebben heel veel positieve reacties gehad op ons stuk, beeldmateriaal volgt zo snel mogelijk! Zaterdagochtend hadden we (EINDELIJK!) een workshop van Marjory. Geweldige les, lekker dansen en gek doen, dat kan Marjory als de beste. Braaf volgen wij, trouwe fanclub van Marjory van Oranje, haar elke move. Zaterdagavond hebben we een performance gedaan in samenwerking met de band van Ivor Mitchell, een zeer charmante man met grijze dreads tot aan zijn billen. Hij speelt basgitaar, zingt en luistert ondertussen naar al zijn bandleden en geeft commentaar als ze het niet goed doen en complimenten als ze het wel goed doen. Een bijzondere man met heel veel talent dus. Bij het derde nummer mochten we op, de zaal was al een beetje opgewarmd en was zo enthusiast dat het nummer opnieuw gespeeld werd. Helaas stonden wij toen al halfnaakt in de kleedkamer en hebben ze het nummer zonder de dansers nog een keer gespeeld. Eenmaal buiten kregen we complimenten op onze niet-blanke-manier van dansen (we deden iets afrikaans, afgestemd op de muziek) en was iedereen helemaal enthusiast. Flitsende afsluiting van onze deelname aan het RainForest Kunst Festival dus. Zondag was er nog de DanceXplore, waar een aantal dansgroepen aan mee konden doen en met als hoofdprijs een introductie bij Festival Mundial, waarna ze misschien wel in Nederland mogen optreden volgend jaar. In de jury uiteraard Marjory, met naast haar vertegenwoordigers van de Curacaose circusgroep, de Braziliaanse dansgroep en de Amerikaanse solodanser Aquilles. De DanceXplore werd gewonnen door Turbo Squad, een andere streetdance/hip-hop groep uit Suriname. De avond en het festival werden afgesloten met een swingende band, waarbij wij, al zandscheppend met onze slippertjes, nog eens onze moves konden laten zien.
Een hele stapel oorbellen, kettingen, vrienden en optredens rijker kijken we nu terug op het festival. Al met al een leuk festival, waarbij er veel informatie was over het Rainforest. Hopelijk is het publiek, maar ook de aanwezige kunst-acts, zich iets bewuster van het regenwoud en van het feit dat we er zuinig op moeten zijn. Zoals iemand op het festival al zei: dit zijn de longen van de aarde. Straks zitten we zonder lucht!
Vrijdagochtend begon het feest weer van voor af aan. Gelukkig was Bru-NO, en de trommel, nu wel aanwezig. Een klein detail, er waren ook dubbel zoveel leerlingen. Bru-NO verdween met een stuk of 100 leerlingen in de danszaal, de rest paste er niet in. De paniekaanval van de vorige dag waaide eventjes voorbij. In comes redder in nood NR. 2: Wayne, ook wel bekend als onze geadopteerde grote broer (niet te verwarren met onze geadopteerde kleine broer, die lenige met 7 blokjes). Wayne heeft, in samenwerking met Ori, een bekende Surinaamse rapper, een nummer opgenomen voor het Festival. Wayne kan zingen?! Jazeker, Wayne kan goed zingen. Wayne zag een zee van blauwe leerlingen en dacht: DIT WORDT LEUK! Geef Wayne een microfoon en het is een feest. De leerlingen werden uitgedaagd op het podium te laten zien wat ze konden. Eerst-nog-wat-terughoudend-maar-uiteindelijk-compleet-uit-hun-dak-gaande leerlingen dansten tussen ons en de braziliaanse dansers in, gingen battles aan en maakten ons zwaar in. Dikke pret! Vrijdagavond stond ons stuk nogmaals op het programma, nu met goede muziek. We hebben heel veel positieve reacties gehad op ons stuk, beeldmateriaal volgt zo snel mogelijk! Zaterdagochtend hadden we (EINDELIJK!) een workshop van Marjory. Geweldige les, lekker dansen en gek doen, dat kan Marjory als de beste. Braaf volgen wij, trouwe fanclub van Marjory van Oranje, haar elke move. Zaterdagavond hebben we een performance gedaan in samenwerking met de band van Ivor Mitchell, een zeer charmante man met grijze dreads tot aan zijn billen. Hij speelt basgitaar, zingt en luistert ondertussen naar al zijn bandleden en geeft commentaar als ze het niet goed doen en complimenten als ze het wel goed doen. Een bijzondere man met heel veel talent dus. Bij het derde nummer mochten we op, de zaal was al een beetje opgewarmd en was zo enthusiast dat het nummer opnieuw gespeeld werd. Helaas stonden wij toen al halfnaakt in de kleedkamer en hebben ze het nummer zonder de dansers nog een keer gespeeld. Eenmaal buiten kregen we complimenten op onze niet-blanke-manier van dansen (we deden iets afrikaans, afgestemd op de muziek) en was iedereen helemaal enthusiast. Flitsende afsluiting van onze deelname aan het RainForest Kunst Festival dus. Zondag was er nog de DanceXplore, waar een aantal dansgroepen aan mee konden doen en met als hoofdprijs een introductie bij Festival Mundial, waarna ze misschien wel in Nederland mogen optreden volgend jaar. In de jury uiteraard Marjory, met naast haar vertegenwoordigers van de Curacaose circusgroep, de Braziliaanse dansgroep en de Amerikaanse solodanser Aquilles. De DanceXplore werd gewonnen door Turbo Squad, een andere streetdance/hip-hop groep uit Suriname. De avond en het festival werden afgesloten met een swingende band, waarbij wij, al zandscheppend met onze slippertjes, nog eens onze moves konden laten zien.
Een hele stapel oorbellen, kettingen, vrienden en optredens rijker kijken we nu terug op het festival. Al met al een leuk festival, waarbij er veel informatie was over het Rainforest. Hopelijk is het publiek, maar ook de aanwezige kunst-acts, zich iets bewuster van het regenwoud en van het feit dat we er zuinig op moeten zijn. Zoals iemand op het festival al zei: dit zijn de longen van de aarde. Straks zitten we zonder lucht!
-
28 Oktober 2009 - 07:26
ArkAnA:
Ik ben echt trots op jullie. Goed gedaan ladies. k kan niet wachten tot de bewegende beelden er zijn. :D
-
28 Oktober 2009 - 09:18
Danique:
Foto's, foto's, foto's! Ook van de kleine broer met 7 blokjes ;-) Wat supergaaf allemaal! X -
28 Oktober 2009 - 10:59
Nele:
hey guys!
echt geweldig om te lezen... kben zeer benieuwd naar de beelden!
heel veel groetjes vanuit België -
28 Oktober 2009 - 11:19
Paulien:
Heee dames! Klinkt echt supergaaf wat jullie daar doen!! Echt heel leuk om jullie verhalen telkens te lezen.. Ben benieuwd naar het filmpje! liefs Paulien (vriendin Sophie) -
28 Oktober 2009 - 16:44
Marjan:
Het is alsof ik er zelf bij geweest ben....
Vond het helemaal geweldig en mis jullie nu al.
Kus -
28 Oktober 2009 - 17:47
Marjan:
Btw, je krijgt de groeten van John Hessen en Mo Mohammed! Ze zijn trots dat je in hun land bent en blij dat je het zo naar je zin hebt. -
29 Oktober 2009 - 07:14
Yolande (mama Sophie:
En of dat festival gewelig was..! En ik kan het weten, want ik was erbij (samen met Hans en Pim)! Samen met fractievoorzitters van de 2de kamer, de vrow van de president van Suriname, de ambassadeur en meer bobo"s. Het optreden van "ons" viertal was indrukwekkend mooi en aangrijpend. -
29 Oktober 2009 - 10:27
ArkAnA:
uhm...
wawazdahboodschapeigeluk? ;) -
29 Oktober 2009 - 14:45
Marit:
Sounds good !! Helemaal te gek volgens mij . Maar ook ik ben erg nieuwsgierig naar het beeldmateriaal !!
Wat stoer dat jullie (met hier en daar een mankementje ;)) op zo'n festival hebben gedanst !!
Liefs -
30 Oktober 2009 - 12:06
Sophie (O.):
Hey meiden
Super om jullie verhalen te lezen! Wat een ervaringen allemaal! Echt heel tof..
Liefs vanuit een mistig zeeland -
30 Oktober 2009 - 12:37
Sophie V.:
Lieverds, het klinkt allemaal helemaal geweldig! Ben benieuwd naar de beelden. Liefs xxx -
01 November 2009 - 14:50
Marlous:
Wat een prachtige verhalen.Yolande en Pim hebben ook enorm genoten, echt fantastisch om dit mee te maken.
-
01 November 2009 - 19:33
Eef:
Wat goed!!! Jullie leren volgens mij wel geduld hebben daar;);)
Ben heeel benieuwd naar de beelden!
Kus voor Nadia
Greetings uit NY -
02 November 2009 - 12:12
Daan:
ha Nadia! Was de link kwijt en heb ik gisteren weer ontvangen van je moeder. Ik ga proberen je een beetje te volgen. De foto's zien er allemaal wel errug leuk uit! jullie zulen je wel ernstig vermaken vrees ik........... nou meis, heel veel plezier en succes daar en we zullen af en toe kijken!! Dikke knuf van ons allemaal!XXDaan -
03 November 2009 - 11:29
ArkAnA:
voor de Prinses:
de Daan die als laatste heeft gereageerd, is tante Daniëlle waar je oom Ton mee is getrouwd en de moeder van die lollige maar oh zo ontdeugende neefjes van je. Niet te verwarren met de Daan die mij met "mevrouw Velberg" en "U" aanspreekt. ;)
Ik ben je al voorgegaan in de naamsverwarring en sms-de geinige berichtjes naar de verkeerde Daan :(
tot grote hilariteit van alle betrokkenen...[zucht] -
04 November 2009 - 13:44
Marlies:
hee meides! Leuk om jullie verslag te lezen! Ik ben ondertussen veilig en wel back in Rio. Zondag de Copacabana overgedanst tijdens de Gay Parade en maandag (vrije dag) lekker naar het strand geweest. Ik voel me weer helemaal thuis! Gaat het goed met jullie daar? Dikke x en liefs, Marlies -
06 November 2009 - 13:22
Hans:
Ik heb zeer genoten van mijn reis naar Suriname. Ik ben onder de indruk van jullie inzet en heb bewondering voor de manier waarop jullie de nieuwe stage vorm en inhoud geven. Jullie optreden op het festival was in vele opzichten indrukwekkend. Jullie zijn gewoon een prima stel meiden. Liefs -
11 November 2009 - 19:42
ArkAnA:
...als dat de Mystykalz zijn op die foto....dan heb ik zwaar medelijden met jullie....;) je wilt niet weten hoe de mensen waar ik dagelijks mee samenwerk er uit zien :( -
12 November 2009 - 08:46
Rutger P.:
Yo Nadia,
Alles lekker?
Ik ben net afgestudeerd en dat voelt echt ideaal. Bij Barca hebben ze me weer eens meegemaakt op het treurige "niet eten, maar wel alleen maar drinken" niveau.
Ik zou eigenlijk vandaag naar het buitenland gaan, maar heb van de stress de datum van vertrek maar verschoven naar januari. Tot die tijd nog even werken en dan ook lekker chillen.
Maar goed, mijn laffe verhaal lees je waarschijnlijk toch niet, haha.
Geniet van het mooie leven daar, dan doe ik nog een klein vreugdedansje vanwege mijn afstuderen.
Ciao
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
